V Dni Kultury Chrześcijańskiej

„Pytanie o wartość, pytanie o sens życia,

Należy do szczególnego bogactwa młodości.”

Słowa te stały się mottem tegorocznych Dni Kultury Chrześcijańskiej obchodzonych w dniach 11-12 października w Zespole Szkół Katolickich im. ks. Jana Długosza we Włocławku, w których uczestniczył gość szczególny – znany z wielu programów telewizyjnych i licznych książek – Ojciec Leon Knabit OSB.

Nieprzypadkowo wybrana data łączyła pasowanie pierwszoklasistów, zbliżający się Dzień Nauczyciela (14 X) i Dzień Papieski (16 X) w nasze Dni Kultury Chrześcijanskiej.

Pierwszy dzień rozpoczął się Msza Świętą dla nauczycieli sprawowana w szkolnej kaplicy. Podczas kazania Ojciec Leon wskazał na wielkie znaczenie kultury dla nas, chrześcijan. Mówił, że ten, kto żyje zgodnie z przykazaniami, kto żyje z Chrystusem, przyjmując Go w Eucharystii, temu nic nie zagrozi, bo nabywa on szczególnej odwagi, nabywa pewności kroczenia dobra droga, która wynika z wiary. Taki człowiek chce być dobry dla innych i wiele mu się udaje, bo dobro, które wynika z wiary jest zawsze zwycięskie.

W tym dniu gimnazjaliści i licealiści ZSK uczestniczyli w dwóch spotkaniach z Ojcem Leonem zatytułowanych Kultura masowa a kultura chrześcijańska. Zasłuchana w pełnego radości Mnicha, młodzież, nie chciała kończyć spotkania, skandując: zostań z nami! Nic dziwnego, że z takim aplauzem przyjmowali słowa do nich skierowane, bo kaznodzieja od samego początku nawiązał z nimi bardzo dobry kontakt. Z serdecznym uśmiechem zwracał się do każdego, często żartując, by rozładować pierwsze napięcie. Z cała powaga jednak

traktował swoich młodych słuchaczy, mówiąc im o sensie życia, które nadaje wiara. Mówił, że w tej codzienności trzeba być wiernym prawdzie – trzeba być uczciwym a korzystanie ze ściągawek podczas sprawdzianów jest oszustwem. Nie ma ludzi byle jakich, każdy jest jakiś – warto wiec żyć pięknie i o tę jakość dbać!

W tym dniu nastąpiło rozwiązanie konkursu plastycznego i poetyckiego dla uczniów ZSK. Gimnazjaliści wykonali różnymi technikami prace plastyczne, nt. Kultura masowa a kultura chrześcijańska. Młodzież z wielkim zapałem podeszła do tego zadania, wykonując wiele ciekawych prac. Pierwsze miejsce zajęła A. Auer, drugim nagrodzono prace A. Makowskiej, a trzecie przyznano za prace zbiorowa, która wykonały: Joanna Zielonka, Gaja Torbicka, Marta Gralewska. By wziąć udział w juweniliach poetyckich należało napisać tekst liryczny

zainspirowany mottem DKC Pytanie o wartość, pytanie o sens życia (…) Młodzież doskonale zmierzyła się z tym zadaniem. Pierwsze miejsce zajęła Joanna Kwiatkowska, drugie Rafał Bisiorowski, trzecim nagrodzono Izabelę Kowalską. Laureaci obu konkursów otrzymali książki Ojca Leona, które wręczył sam Autor.

Po południu Ojciec Leon podczas spotkania z nauczycielami ZSK mówił o wychowywaniu do odpowiedzialności. Nie obyło się bez żartów (Ojciec Leon często powtarza, że człowiek wiary nie może być ponurakiem i smutasem), ale padły też mocno wypowiedziane słowa, że aby wychowywać do odpowiedzialności młode pokolenie, wybierając trudny zawód nauczyciela, trzeba najpierw być odpowiedzialnym za siebie i dawać świadectwo życiem. Dobry nauczyciel wymaga najpierw od siebie a dopiero potem od swych uczniów.

W drugim dniu refleksji nad kultura (w nawiązaniu do Dnia Papieskiego) Ojciec Leon poprowadził spotkanie w auli seminaryjnej, pt. Moje spotkania z Wujkiem Karolem. Opowiadał o kontaktach z Karolem Wojtyła – księdzem, biskupem, kardynałem i papieżem. Mocno podkreślił, że pomimo wielu zajęć, Papież zawsze znajdował czas na modlitwę, często o nią prosił, bo zdawał sobie sprawę, że ona jest siła Kościoła. Ojciec Leon wspomniał, że kiedyś zadał Ojcu Świętemu pytanie, jak radzi sobie z modlitwa osobista przy tak licznych

zajęciach. Przywołał wówczas odpowiedz Jana Pawła II, która otrzymał w jednym z listów, że jeżeli wszystko schodzi na dalszy plan wobec modlitwy, wówczas modlitwa radzi sobie z najbardziej przepełnionym dniem. Takie refleksje często stanowiły treść prowadzonej przez obu Kapłanów korespondencji. Ojciec Leon z nieukrywana duma mówił, że trwała ona od 1967 do 17 II 2005 roku (łącznie 185 listów). Przybliżając młodzieży sylwetkę Jana Pawła II, zwrócił uwagę, że Papież zapatrzony wciąż w Pana Boga, jednocześnie widział drugiego człowieka. I wam też to mówię: Bądźmy pobożni, ale w tej pobożności nie zamykajmy się,

widzę Pana Boga – widzę drugiego człowieka, wtedy jestem otwarty na świat, ale jednocześnie nie rezygnuje z Pana Jezusa, nie rezygnuje z religii. Religijności nie można kształtować w oderwaniu od Chrystusa, dlatego stwórzcie w szkole taka atmosferę, że będzie widać, że Długosz to jest Długosz. Jeżeli dwunastu apostołów poszło na cały świat, nawracając go powoli, to was – kilkaset osób(!), takich sensownych, jak już zdążyłem

zauważyć, naprawdę wiele potrafi! Kształtujcie w sobie te zdrowa ambicje i poczucie dumy w waszej szkole przez pryzmat Chrystusa! Tymi słowami Ojciec Leon zakończył ostatnie spotkanie z długoszakami. Warto też podkreślić, że wszystkie spotkania uświetniały występy szkolnego chóru (na który Ojciec Leon od razu zwrócił uwagę) prowadzonego pod kierownictwem p. mgr Izabeli Chełminiak.

Po południu wszyscy uczestniczyli w uroczystym pasowaniu pierwszoklasistów. Wśród licznie zaproszonych gości znaleźli się: JE ks. bp Wiesław Mering, prezydent miasta Władysław Skrzypek, przedstawiciele władz oświatowych oraz rady rodziców.

Po zakończeniu uroczystości w seminarium, zaproszeni goście udali się do budynku ZSK przy ul. Łęgskiej, aby uczestniczyć w poświeceniu przez Księdza Biskupa nowo wyremontowanej części szkoły.

Te szybko mijające chwile były na pewno dobrym czasem, warto wypełniać przypomniane wskazówki Ojca Świętego – nie zrażając się tym co wokoło, trzeba stawać się lepszym, a dobro, które jest dyskretne, krok po kroku zmieni świat. Żegnając Ojca Leona, dziękowaliśmy za obecność i pierwszy pobyt we Włocławku. Zawsze smutne są chwile rozstania, ale na pocieszenie Mnich powiedział, że pierwszy raz nigdy nie jest ostatnim!

Dobrze, że Dni Kultury Chrześcijańskiej stały się już tradycją Długosza, to czas zatrzymania się, czas pytania o wartość i sens życia, które należy do szczególnego bogactwa każdego z nas.

Organizator Katarzyna Zarzecka