W 80. rocznicę wybuchu II wojny światowej pragnęliśmy w wyjątkowy sposób upamiętnić tych, którzy stanęli do nierównej walki z okupantem niemieckim w 1939 roku. Tradycyjnie, w okresie poprzedzającym dzień Wszystkich Świętych, wolontariusze ze Szkolnego Koła Wolontariatu „Mały Książę” wraz z opiekunem p. Bożeną Sobierajską, odmówili modlitwę, złożyli kwiaty i zapalili znicze pod pomnikiem upamiętniającym bł. ks. bpa Michała Kozala, Alumnów Seminarium Duchownego we Włocławku oraz Nauczycieli zamordowanych w czasie II wojny światowej z terenu Włocławka i okolic.
Bł. ks. bp Michał Kozal we wrześniu 1939 roku nie opuścił swojej diecezji, którą zarządzał. Jego nieustraszona, pełna poświęcenia postawa stała się wzorem zarówno dla duchowieństwa, jak i dla ludzi świeckich. Niemcy aresztowali go 7 listopada 1939 roku. Najpierw wraz z alumnami seminarium i kapłanami został osadzony w więzieniu we Włocławku. Od stycznia 1940 r. do 3 kwietnia 1941 r. internowany był w klasztorze księży salezjanów w Lądzie nad Wartą. Następnie wywieziony z Lądu więziony był w obozach w Inowrocławiu, Poznaniu, Berlinie, Halle, Weimarze i Norymberdze. Wszędzie ze względu na swoją niezłomną postawę, rozmodlenie i gorliwość kapłańską doznawał szczególnych upokorzeń i prześladowań. Od lipca 1941 roku był więźniem obozu w Dachau, gdzie tak jak inni kapłani pracował ponad siły. Doświadczał tu wyrafinowanych szykan, ciesząc się w duchu, że „stał się godnym cierpieć zelżywości dla imienia Jezusowego”. Chociaż sam był głodny i nieraz opuszczały go siły, dzielił się swoimi racjami żywnościowymi ze słabszymi od siebie, potrafił oddać ostatni kęs chleba klerykom. Odważnie niósł posługę duchową chorym i umierającym, a zwłaszcza kapłanom. W styczniu 1943 roku ciężko zachorował na tyfus; gdy był już zupełnie wycieńczony, przeniesiono go na osobny „rewir”.
26 stycznia 1943 roku został uśmiercony zastrzykiem z fenolu. Zmarł w zjednoczeniu z Chrystusem ukrzyżowanym.
Spotkanie przy pomniku ofiar II wojny światowej w Włocławku było wyjątkową lekcją o polskich bohaterach oraz zapoznania uczniów z historią miejsca i życiorysami Tych, którzy oddali swój najcenniejszy skarb – życie w imię obrony wartości chrześcijańskich i Ojczyzny. Wzruszającym jak corocznie było wspominanie o nauczycielach, którzy na początku roku szkolnego 1939/1940 zostali podstępnie zebrani we Włocławku i przewiezieni do obozów koncentracyjnych. Tym samym przyłączyliśmy się do wykonania projektu edukacyjnego „Zapal Znicz Pamięci”, którego nadrzędnym celem jest opieka nad miejscami pamięci narodowej.
Bożena Sobierajska
