100.lecie urodzin Świętego Jana Pawła to szczególna okazja, aby oddać hołd naszemu wielkiemu rodakowi. Święty Jan Paweł II nigdy nie zapominał o najmłodszych. Świadczą o tym słowa Autobiografii Papieża (2002).
„Chciałbym wam powiedzieć, że zawsze lubię patrzeć na wschodzące słońce (…), podczas wschodu słońca coraz wspanialszy staje się świat, domy, mieszkania, a także nasze życie. Wszystko staje się cieplejsze. Bardzo lubię obserwować wschodzące słońce. (…) Każdy człowiek, każde dziecko jest słońcem, które wschodzi. Dzieci są nadzieją, która rozkwita wciąż na nowo, projektem, który nieustannie urzeczywistnia, przyszłością, która pozostaje zawsze otwarta. Są owocem miłości małżeńskiej, która dzięki nim odżywa i się umacnia. Przychodząc na świat, przynoszą ze sobą orędzie życia, które wskazuje na pierwszego Stwórcę życia. We wszystkim od nas uzależnione, zwłaszcza na wczesnych etapach życia, są naturalnym wezwaniem do solidarności. Nieprzypadkowo Jezus wezwał uczniów aby mieli dziecięce serca (por. Mk 10, 13-16). Każde dziecko przychodzące na świat jest „epitafiom” Boga, jest darem życia, nadziei i miłości. (…) Modlę się za dzieci – nienarodzone i narodzone – we wszystkich krajach świata: niech każde z nich zostanie przyjęte i otoczone miłością”.
W darze św. Janowi Pawłowi II – z okazji 100. rocznicy urodzin – uczniowie, podczas zdalnych lekcji plastyki, wykonali prace plastyczne. Klasy 5. wykonały kartkę urodzinową, natomiast klasy 6. portret św. Jana Pawła II.
Uczniowie w ten sposób uczcili i wspólnie świętowali 100. rocznicę urodzin papieża Polaka. Wykonane dzieła z pewnością przyczyniły się do poszerzenia i utrwalenia wiadomości uczniów o życiu i pontyfikacie Jana Pawła II, a także pozwoliły rozwinąć zdolności plastyczne i rozbudzić kreatywność. Wszystkie prace zasługują na ogromne uznanie, gdyż w ich wykonanie młodzież włożyła całe swoje serca.
Bożena Sobierajska – nauczyciel plastyki
