Epidemia koronawirusa wymusiła na wszystkich zmianę nawyków i rezygnację z wielu czynności. W “Długoszu” ten trudny czas wykorzystujemy na odkrywanie pasji, nowych umiejętności i zainteresowań, co z pewnością zaprocentuje w przyszłości. Podczas realizacji zajęć informatycznych udowodniliśmy, iż nie musi to być czas stracony. Czas ten poświęciliśmy na odkrywanie nowych umiejętności i samorozwój. Realizując zajęcia związane z grafiką komputerową powstał pomysł wykorzystania szkolnych drukarek 3D. W realizację zadań zaangażował się Mikołaj Kozakiewicz uczeń klasy 2aLO.
Szczególnie udanym jest realizowany projekt ucznia klasy IIaLO – Mikołaja Kozakiewicza. Mikołaj zaangażował się w projektowanie grafiki 3D a w szczególności projektowanie elementów, które można wydrukować na drukarce 3D. Wykorzystując “wiedzę szkolną” oraz nabyte umiejętności z kursów online Mikołaj projektuje zarówno budynki jak i tworzy modele figur przestrzennych będące popiersiami nauczycieli naszej szkoły. Te ostatnie są niezwykle trudne do modelowania. Pierwsze modele popiersi zostały już wydrukowane. Efekty prac można już zobaczyć w szkole, a są to dwa modele budynków oraz popiersia nauczycieli, którzy wyrazili zgodę na wykorzystanie swojego wizerunku (mamy nadzieję, że oglądający odgadną co to za budynki, jak i kto z nauczycieli udostępnił swój wizerunek). Sam proces jest skomplikowany i wymaga zarówno precyzji jak i znajomości zasad projektowania grafiki trójwymiarowej, rysunku technicznego oraz zaawansowanej obsługi aplikacji. Ponadto należy też przy projekcie przewidzieć możliwości posiadanego sprzętu – w tym przypadku drukarki 3D. Autor projektów o samym procesie projektowania powiedział:
“Modelowanie 3d nie jest dla każdego, gdyby było, każdy by to robił” mawiają moi rodzice. Ja uważam że jest dla każdego pod warunkiem, że chce się w ten świat wejść. Ja swoją przygodę zacząłem od…. Minecraft’a. Istnieje program, który potrafi przekonwertować zbudowane w grze struktury na obiekty 3d w formacie .stl (optymalnym i praktycznie gotowym do druku). Potem to już kwestia techniczna, troszkę czasu i … gotowe! Zwykle na wydruk sporej wielkości trzeba poczekać od kilkunastu godzin do nawet kilku dni.
Następnym szczeblem w moim przypadku był wybór programu. Programy profesjonalne są niezwykle kosztowne, oprogramowanie darmowe posiada sporo ograniczeń. Nie każdy program do modelowania 3d (np. Blender) nadaje się do tego celu. Pomimo, iż programy nadają się do modelowania postaci do gier, nie można w wielu z nich ustalać wymiarów co przy bardziej skomplikowanych projektach jest bardzo poważnym problem. Dla początkujących polecam wersję online programu tinkercad. Jest nieskomplikowany i ma “niski pułap wejścia”. W nim powstał między innymi troszkę przewrotny projekt “globusa płaskiej ziemi”. Bardziej zaawansowanym programem o większych znacznie możliwościach jest “Fusion 360”. To program, w którym projektuje się części do samochodów czy nawet rakiet. Dopiero go poznaję, ale od początku widać, że ten program można wykorzystać w bardzo profesjonalnych projektach.
Popiersia utworzone zostały w jeszcze innym programie – avatar sdk. Jest to sieciowy program, który modeluje zdjęcia. Potem to już kwestia ręcznej obróbki i umiejętności plastycznych.
Zachęcamy, aby rozwijać umiejętności i pasje. Zacznijcie tworzyć – każdy pomysł jest dobry, bo przekłada się na wzrost kreatywności.
Sam proces tworzenia jest dla wielu osób niezwykle relaksujący – i niezależnie, czy chodzi o tworzenie własnego obrazu, dekoracji do domu czy o przygotowywanie programu sterownika do np bramy. Co istotne, proces twórczy wpływa na zwiększenie kreatywności, czyli cechy pożądanej obecnie przez wielu pracodawców.
W naszej szkole każdy pomysł poszerzający wiedzę i umiejętności jest wspierany. Niech przykładem tego będą właśnie projekty Mikołaja.
Mikołaj Kozakiewicz
Paweł Gmys
